Gujarat: હિન્દી ફિલ્મનું ગીત છે કે ઉંચી ઉંચી બાતોં સે કીસી કા પેટ ભરતા નહીં…ગરીબ તવંગર અને બધા માટે કોમન મિનિમમ પ્રોગ્રામ એટલે પ્રાથમિક સુવિધા અને બે ટંકનો રોટલો, પ્રાથમિક સુવિધા હશે અને બે ટંકનો રોટલો નહીં હોય ન ચાલે અને બે ટંકનો રોટલો હશે અને પ્રાથમિક સુવિધા ન હોય તો પણ ન ચાલે. બન્ને પરસ્પર એક બીજાના પર્યાય છે.
ચોમાસું બેઠું ત્યાં તો રસ્તાઓ તૂટવાની બૂમરાણ મચી જવા પામી છે. પાછલા 25 વર્ષથી મોટા શહેરમાં ભારતીય જનતા પાર્ટીનું શાસન ચાલી આવી રહ્યું છે. ગુજરાતમાં ભાજપ સરકારને પણ એટલા જ વર્ષ થઈ ગયા છે. જરાક અમથો વરસાદ પડે ન પડે ત્યાં તો રસ્તાઓ પર ખાબોચિયા અને ખાડાઓનું સામ્રાજ્ય વ્યાપી જાય છે. ઈન્ટીરીયર રસ્તાઓ તો બાપ રે, તહસ નહસ થઈ જાય છે.
અમે આમ કર્યું, અમે તેમ કર્યું ની ડંફાશો મારવામાં આવે છે પણ ખાટલે મોટી ખોડ એ છે કે રસ્તાઓના ધોવાણની બારેમાસી સમસ્યાઓનું કોઈ નિરાકરણ ટેક્નિકલી લાવવામાં આવી રહ્યું નથી. પ્રિ-મોન્સુન કામગીરી પહેલાં જ રસ્તાઓ બનાવવામાં આવે છે. કાર્પેટીંગ, રિ-કાર્પેટીંગ કરવામાં આવે છે અને વરસાદ પડ્યો આ રસ્તાઓ ધોવાઈ જાય છે.
લગભગ મોટા શહેરોમાં કોઈને કોઈ કેપિટલ પ્રોજેક્ટ ચાલી રહ્યા છે
ને રસ્તાઓની સ્થિતિ એટલી મહાભયાનક થઈ ગઈ છે કે ન પૂછો વાત. ખુદ અધિકારીઓ અને ભાજપના ધારાસભ્યો વગેરે વાતોના વડા કરે છે પણ કોઈને આનું કાયમી ઉકેલ લાવવાની પહેલ કરવાની ફુરસદ નથી. ગાડરીયા પ્રવાહની જેમ બધું હાંક્યે રાખવામાં આવે છે.
લોકોને પણ આ બધું હવે કોઠે પડી ગયું હોય એવું લાગે છે. પ્રાથમિક સુવિધા માટે લોકો રજૂઆત કરવાનું પણ હવે ભૂલી ગયા છે. અરે, આંદોલન કરવાનું કોઈ કહેતું નથી પણ પોતાના મૌલિક અને અબાધિત અધિકાર માટે પણ લોકો બોલવા તૈયાર નથી. એવું લાગે છે જનતા હવે સ્વર્ગીય થઈ ગઈ છે., જેને ઉર્દુમાં મર્હુમ કોમ કહેવામાં આવે છે.
ચોમાસું તો શું આમ પણ અન્ય સિઝનમાં પણ રસ્તાઓના કોઈ ઠેકાણા નથી,
વિદેશોના રસ્તાઓ જોઈ મોં માં આંગળા નાંખીને નવાઈ પામતા અધિકારીઓ ફોરેનરો પાસેથી એક ટકા જેટલું પણ શીખે તો ભયો ભયો લેખાશે. પરંતુ કોઠા કબાડા અને ખાયકી કરવામાં રાચતા નેતાઓ અને અધિકારીઓને સીધા દોર કરવાનું કામ ભૂપેન્દ્રભાઈ પટેલ આપનું છે. ઓછામાં ઘણં જાણીને એટલિસ્ટ કોઈ પણ રસ્તો તૂટે નહીં તેવું જડબેસલાક આયોજન કરી બતાવો તો ગુજરાતની પ્રજા આપનું સદૈવ સ્મરણ કરતી રહેશે.